บทที่ 143 ร่วมหอ (๒)

เพราะต่อให้ต่อต้านอย่างไรเรี่ยวแรงเท่ามดตะนอยเช่นนางก็ไม่อาจสู้ฤทธาพญาคชสารหนุ่มที่คร่อมอยู่เหนือร่างตนได้

ชินอ๋องหนุ่มปรือตามองใบหน้าสตรีที่กำลังหลับตาปี๋ด้วยความหวาดกลัว แม้ว่าความใจอ่อนจะพาดผ่านเข้ามาในหัวใจแวบหนึ่ง แต่ว่าเขาในยามนี้ไม่อาจควบคุมตนเองได้อีกต่อไป บุรุษหนุ่มยังคงใช้ริมฝีปากของตนเองค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ